برترین فیلم های کمدی ژاپنی تاریخ که باید ببینید
به گزارش مجله چایی، سینمای ژاپن، بعضی از خلاقانه ترین، خنده دارترین و مجذوب کننده ترین فیلم های کمدی را در کارنامه خود دارد. از کمدی اسلپ استیک تا کمدی سیاه، فیلمسازان ژاپنی این ژانر را با چنان عمقی کاوش نموده اند که نتیجه آن ساخت نه تنها برترین فیلم های کمدی ژاپنی بلکه برترین فیلم های کمدی تمام دوران شده است . رویکرد ژاپنی ها به کمدی اغلب عناصر سنتی و معاصر را در هم می آمیزد و نتیجه آن منجر به داستان هایی می گردد که نسل های متعددی از تماشای آن ها لذت خواهند برد. این تلفیق معاصر و سنت، فیلم هایی را خلق می نماید که نه تنها سرگرم کننده هستند، بلکه حتی موضوعاتی عمیق را مورد آنالیز قرار می دهند.

برترین فیلم های کمدی ژاپنی
10- سرگردان در توکیو (Adrift in Tokyo)
- سال پخش: 2007
- کارگردان: ساتوشی میکی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.2 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 87 از 100
فیلم سرگردان در توکیو که همان طور که از نامش پیداست در شهر توکیو جریان دارد، داستان فومیا، دانشجوی بدهکاری را روایت می نماید که برای گذران زندگی خود به شکل عادی به مشکل خورده تا اینکه از طرف یک فرد عجیب و غریب به نام فوکوهارا، پیشنهادی منحصربه فرد دریافت می نماید. این پیشنهاد البته پیشنهادی معمولی نیست. پیشنهاد فوکوهارا همراهی در یک پیاده روی طولانی در توکیو به مدت چند روز در ازای دریافت پاداش نقدی است. با آغاز این سفر به ظاهر بی هدف، این دو نفر خود را در حال کاوش در گوشه و کنار مختلف شهر، مشاهده زندگی روزمره ساکنان ژاپن، از خیابان های شلوغ گرفته تا کوچه های خلوت و پنهان، می یابند. در طول سفرشان، فومیا و فوکوهارا رابطه ای غیرمنتظره با یکدیگر برقرار می نمایند و شکاف بین سنین و پیشینه های مختلف خود را پر می نمایند و با تعریف کردن داستان های زندگی خود، تجربیات شخصی و دیدگاه های منحصربه فرد در خصوص دنیا با یکدیگر بیشتر آشنا می شوند.
ساتوشی میکی، توکیو را با نوری به تصویر می کشد که هم خیال انگیز است و هم درون نگرانه و انرژی پر جنب و جوش آن و لحظات آرام موجود در میان آشوب تصویری زیبا از انسانیت را نشان می دهد. این فیلم به راحتی طنز را با احساسات در هم می آمیزد و روایتی تازه از ژانر سنتی فیلم های با موضوع سفر جاده ای ارائه می دهد و بر ارتباطات انسانی بیش از ماجراجویی های بزرگ تاکید می نماید. تعاملات بین شخصیت های اصلی نه تنها تسکین دهنده کمدی است، بلکه بینش های عمیق تری را نیز ارائه می دهد و آسیب پذیری ها، رویاها و پشیمانی های آن ها را روشن می نماید و به بینندگان نگاهی اجمالی به شخصیت های پیچیده آن ها می دهد. سرگردان در توکیو یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی است که در کنار لحظات خنده دار، به کاوش در ذات انسانیت می پردازد.
9- خوشبختی خاندان کاتاکوری (Happiness of the Katakuris)
- سال پخش: 2002
- کارگردان: تاکاشی میکه
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 6.9 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 69 از 100
این موزیکال عجیب و غریب بدبیاری های خانواده کاتاکوری را به تصویر می کشد که به امید آغاز یک کسب و کار پیروز و تحقق رویای خود برای یک زندگی مرفه یک مهمانخانه خلوت را در مکانی خوش چشم انداز خریداری می نمایند،. با این حال، آرزوهای آنها به سرعت به مسیری عجیب و غریب می رود، زیرا مهمانان آنها تحت غیرمنتظره ترین و مرموزترین شرایط یکی یکی آغاز به مردن می نمایند! این خانواده که با این مخمصه غیرقابل شرح و نابودی احتمالی سرمایه گذاری تازه تاسیس خود روبرو شده اند، در کوششی ناامیدانه برای حفظ آبروی خود، تصمیم می گیرند اجساد را مخفیانه دفن نمایند و حتی در این مورد آواز هم بخوانند!
تاکاشی میکه، کارگردانی که به خاطر رویکرد جسورانه و تخیلی اش به داستان سرایی شناخته شده است، با خوشبختی خاندان کاتاکوری وارد دنیای کمدی سیاه می گردد. این فیلم فقط یک کمدی نیست، بلکه ترکیبی وحشیانه و غیرقابل پیش بینی از طنز بزن بکوب، قطعات موزیکال و سورئال و سکانس های انیمیشن خمیری غیرمنتظره است که لایه ای دیگر از عجیب و غریب بودن محض را به فیلم اضافه می نماید. با وجود فرضیه بیمارگونه و موقعیت های اغلب وحشتناکی که خانواده در آن قرار می گیرند، فیلم سبک دل و سرگرم نماینده باقی می ماند و جایگاه خود را به عنوان یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی تضمین می نماید؛ هرچند می توان لقب یکی از عجیب ترین فیلم های تاریخ سینما را نیز به آن نسبت داد!
خواندنی ها
20 فیلم ترسناک برتر سینمای ژاپن
8- دختران کامیکازه (Kamikaze Girls)
- سال پخش: 2004
- کارگردان: تتسویا ناکاشیما
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.2 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 62 از 100
دختران کامیکازه با موضوع دو زن جوان با دیدگاه های متضاد، به آنالیز یک دوستی غیر متعارف می پردازد. موموکو، دختری علاقه مند به مد با علاقه عمیق به لباس های الهام گرفته از روکوکو، و ایچیگو، یک عضو سرسخت و یاغی یک گروه موتورسواری در این فیلم رفاقتی کاملا متناقض دارند. در حالی که در ظاهر، به علت سبک زندگی و علایق متضادشان، دنیاهایشان متفاوت به نظر می رسد، یک اتفاق غیرمنتظره آن دو را به یکدیگر می رساند.
در دختران کامیکازه، تتسویا ناکاشیما یک کمدی مجذوب کننده، پرانرژی و از نظر بصری خیره نماینده را به مخاطبان ارائه می دهد که زیبایی دوستی های غیرمحتمل را به تصویر می کشد. پویایی انکارناپذیر و اغلب خنده دار بین شخصیت های اصلی، نه تنها یک تضاد با کمدی عالی را ارائه می دهد، بلکه تطبیق پذیری ارتباطات انسانی را نیز به نمایش می گذارد. سبک متمایز و تخیلی ناکاشیما، که با استفاده از رنگ های زنده و زوایای دوربین خلاقانه بیشتر برجسته شده است، همراه با نقش آفرینی قوی بازیگران نقش اصلی، به دختران کامیکازه جان می بخشد و آن را به یک کاوش دلگرم نماینده در خصوص جوانی، رفاقت و جستجوی هویت تبدیل می نماید که جایگاه خود را به عنوان یکی از برترین فیلم های ژاپنی برای خود ثبت می نماید.
7- خانه (House)
- سال پخش: 1977
- کارگردان: نوبوهیکو اوبایاشی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.3 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 91 از 100
در خانه، یک دانش آموز پرشور به همراه شش نفر از دوستان صمیمی اش، مشتاقانه برای یک تعطیلات تابستانی مورد انتظار برنامه ریزی و راهی سفر می شوند. مقصد انتخابی آن ها، عمارت به ظاهر آرام، اما دورافتاده عمه یکی از دانش آموزان است که در گوشه ای خوش چشم انداز از حومه شهر پنهان شده است. با این حال، پس از ورود، گروه به سرعت متوجه می گردد که عمارت آن چیزی نیست که به نظر می رسد. این عمارت اسراری را در خود جای داده است، دارای توانایی های ماوراء الطبیعه و نیاتی شوم است که به نظر می رسد به طور خاص به بازتماشامایندگان ناآگاه علاقه مند است. با گذر روزها، هر دختر با مجموعه ای از چالش های عجیب، فرازمینی و اغلب مرگبار روبرو می گردد و آن چه قرار بود یک تعطیلات پر از تفریح باشد را به کابوسی سورئال و وحشتناک تبدیل می نماید.
نوبوهیکو اوبایاشی به طرز ماهرانه ای ترکیبی بی نظیر از وحشت و کمدی را در این اثر کلاسیک و مورد احترام خلق می نماید که یکی از برترین فیلم های کمدی ترسناک است. خانه با کشاندن بینندگان به دلِ اتفاقات غیرمنتظره، فضایی را به وجود می آورد که به طرز استادانه ای بین حس ناخوشایند و وهم آور و اغراق آمیز کمیک، تعادل برقرار می نماید. اوبایاشی از عبور از مرزها ابایی ندارد و خانه را به یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی تمام دوران تبدیل می نماید. تعهد به عجیب و غریب بودنِ بی پروا، همراه با داستان سرایی خلاقانه و نوآورانه، آن را به فیلمی تبدیل می نماید که تماشای آن برای هواداران سینمای کمدی لازم است. فقط قبل از تماشا، خود را برای تماشا دنیایی کاملا عجیب و غریب و غیر منتظره آماده کنید.
6- زن سوپرمارکتی (Supermarket Woman)
- سال پخش: 1996
- کارگردان: جوزو ایتامی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.3 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 67 از 100
در فیلم زن سوپرمارکتی، با هاناکو، زنی خانه دار، پرانرژی و تیزبین آشنا می شویم که استعداد خاصی در تشخیص جزئیات دارد. او پس از یک ملاقات اتفاقی، به این واقعیت ناراحت نماینده پی می برد که سوپرمارکت دوست دوران کودکی اش که زمانی پررونق بوده، اکنون با رکودی جدی روبرو شده است. او با ترکیبی از غرایز تیز خود و عزم پایدار، با دوست قدیمی اش همراه می گردد و ماموریتی را برای دمیدن روحی تازه به سوپرمارکت و به راه کردن دوباره کسب و کار او آغاز می نماید. این امر، باعث به وجود آمدن مجموعه ای از رویدادهای خنده دار، استراتژی های مبتکرانه و تقابل های سرگرم نماینده می گردد.
جوزو ایتامی با فیلم زن سوپرمارکتی، تفسیری خنده دار و در عین حال هوشمندانه از دنیای مصرف گرایی و رقابت های تجاری به مخاطبان ارائه می دهد. این فیلم که مملو از دیالوگ های تند و تیز و شخصیت های فراموش نشدنی است، به عنوان دریچه ای کمدی عمل می نماید که به وسیله آن، پویایی های اغلب نادیده گرفته شده صنعت سوپرمارکت را مشاهده می کنیم. هر صحنه با تعادلی از طنز و واقع گرایی ساخته شده است و توانایی بی نظیر ایتامی در یافتن کمدی در امور روزمره را به نمایش می گذارد. با بازی برجسته نوبوکو میاموتو، که جوهره هاناکو را با استعداد و اشتیاق تجسم می بخشد، این فیلم خود را به عنوان یک شاهکار کمدی برجسته نه تنها در تاریخ ژاپن بلکه در تاریخ سینما تثبیت می نماید.
خواندنی ها
برترین فیلم های ژاپنی تاریخ سینما که باید ببینید
5- لیندا لیندا لیندا (Linda Linda Linda)
- سال پخش: 2005
- کارگردان: نوبوهیرو یاماشیتا
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.5 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 83 از 100
فیلم لیندا لیندا لیندا حول محور یک گروه موسیقی دبیرستانی تماماً دختر می چرخد که درست چند روز قبل از جشنواره مدرسه، با بحرانی روبرو می شوند؛ زیرا بیشتر اعضای آن تصمیم به ترک گروه می گیرند. در میان درام ها و چالش های دبیرستانی، کوشش برای یافتن جایگزین موضوعی است که باید به سرعت به نتیجه رسانده گردد. اعضای به جای مانده، در کوششی برای نجات اجرای خود، از یک همکلاسی خجالتی و یک دانشجوی تبادلی کره ای که به سختی ژاپنی صحبت می نماید، برای خوانندگی یاری می گیرند. با هر جلسه تمرین، آن ها نه تنها کوشش می نمایند تا بر موسیقی خود مسلط شوند، بلکه بیشتر در خصوص یکدیگر یاد می گیرند و پیوندی ایجاد می نمایند که فراتر از موسیقی می رود.
نوبوهیرو یاماشیتا روحیه و اشتیاق جوانی را به تصویر می کشد و این موضوع فیلم را به یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی ساخته شده تبدیل می نماید. این روایت که در پس زمینه پر جنب و جوش زندگی مدرسه جریان دارد، اگرچه ساده است؛ اما مملو از اشتیاق، رفاقت و روحیه تسلیم ناپذیر راک اند رول است. این فیلم با بازی های واقعی از بازیگران جوانش، نه تنها در خصوص موسیقی است، بلکه نگاهی دلگرم نماینده به دوستی و عزم پایدار دارد. این فیلم جادویی را به نمایش می گذارد که می تواند زمانی رخ دهد که افراد ناهمگون با یک رویای مشترک گرد هم می آیند و ثابت می نماید که گاهی اوقات، غیرمنتظره ترین همکاری ها، به یاد ماندنی ترین لحظات را خلق می نمایند.
3- یک برش از مردگان (One Cut of the Dead)
- سال پخش: 2017
- کارگردان: شین ایچیرو اوئه دا
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.6 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 100 از 100
سینمای شرق در عرصه ساخت فیلم زامبی کمدی یکی از برترین ها به شمار میرود و در دهه های اخیر آثار زامبی محور به یادماندنی متعددی خلق نموده است. ژاپن و کره جنوبی در این عرصه پیش رو تر بوده اند و یکی از این آثار خوب، یک برش از مردگان است که در کشور ژاپن ساخته شده است. داستان در خصوص یک گروه فیلمسازی است که در حین ساخت فیلمی در خصوص حمله زامبی ها، ناگهان به وسیله زامبی های واقعی مورد حمله قرار می گیرند؛ ولی کارگردان خودخواه فیلم اجازه متوقف کردن فیلم برداری را نمی دهد. در بخش دوم فیلم، ما زاویه دیگری از داستان را می بینیم که به کل ساختار را دگرگون می نماید و با لحظات احمقانه به وجودآمده بخاطر شرایط، باعث خنتماشا مخاطب می گردد.
3- خوش بازگشتید آقای مک دونالد (Welcome back Mr. Macdonald)
- سال پخش: 1997
- کارگردان: کوکی میتانی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.7 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 88 از 100
فیلم بازگشت خوش آقای مک دونالد در فضای پرفشار یک ایستگاه رادیویی روایت می گردد و موضوع اصلی آن حول فراوری یک نمایش رادیویی زنده می چرخد. زمانی که بازیگر نقش اول زن، خواهان تغییر نامی به ظاهر بی اهمیت برای شخصیت خود می گردد ، اوضاع به سرعت رو به نابودی می رود! آنچه در ابتدا به عنوان یک تغییر جزئی آغاز می گردد، به زودی به چالش های پیش بینی نشده تبدیل شده و به یک شب پر هرج و مرج منتهی می گردد. با هر پیچ و خم، فیلمنامه دستخوش بازنگری های گسترده و دیوانه وار در لحظه می گردد و به یک روایت به طور فزاینده عجیب و غریب تبدیل می گردد. این داستان غیرمنتظره که در ابتدا یک درام ساده بود اکنون شامل عناصری مانند موجودات فضایی، جنگجویان سامورایی، جاسوسی و مجموعه ای از رویدادهای خنده دار است که آن را به یکی از برترین فیلم های کمدی تمام دوران تبدیل می نماید.
کوکی میتانی، استاد تلفیق کمدی با موقعیت های پر هرج و مرج، کمدی خاصی خلق می نماید که نگاهی طنزآمیز به دنیای پرهیاهو و غیرقابل پیش بینی پخش زنده ارائه می دهد. این فیلم با کشاندن مخاطب به دل این جنون، کمدی موقعیت خود را با شخصیت های غیرعادی و مسائل فزاینده و رو به افزایش آن ها به پیش می برد و تضمین می نماید که تماشاگران از آغاز غیرمنتظره تا انتها پرهیاهو و خنده دار، غرق در خنده باشند. میتانی در گردبادی از تفریح، به طرز ماهرانه ای چندین خط داستانی را مدیریت می نماید و تعادل ظریف و خط باریک بین فاجعه قریب الوقوع و نبوغ در دنیای تفریح زنده را به نمایش می گذارد. بازگشت خوش آقای مک دونالد با شیمی درخشان گروه بازیگران و بعلاوه زمان بندی کمدی بی نقص آن ها، به عنوان یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی در تمام دوران شناخته می گردد.
2- دختران سوئینگ (Swing Girls)
- سال پخش: 2004
- کارگردان: شینوبو یاگوچی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.5 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 91 از 100
دختران سوئینگ روایتی دل نشین درباره گروهی از دختران دبیرستانی بی انگیزه و ظاهراً بی تفاوت است که خود را مسئول یک اتفاق ناگوار می یابند؛ حادثه ای که گروه موسیقی برنجی محبوب مدرسه شان را از کار می اندازد! آن ها که در پیِ این اشتباه ناخواسته شان گرفتار شده اند، با اکراه به کانون توجه رانده شده و مجبور می شوند به عنوان جایگزین وارد عمل شوند. این چرخش غیرمنتظره، آن ها را به سفری ماجراجویانه در دنیای پر جنب و جوش و ریتمیک جاز می برد. در ابتدا، آن ها بی تجربه و کاملاً خارج از توانایی های خود هستند و با نقش های جدیدشان دست و پنجه نرم می نمایند. با این حال، با وجود نداشتن هیچ پیشینه موسیقیایی و روبروه با موانع متعدد، دختران، با انگیزه حس مسئولیتی تازه و چاشنی ای از روحیه مدرسه، مصمم و پایدار باقی می مانند.
شینوبو یاگوچی با دختران سوئینگ، داستانی دوست داشتنی و مجذوب کننده خلق می نماید که بر مضامین پشتکار، رفاقت و قدرت دنیای موسیقی تأکید دارد. این سفر سینمایی، ترکیبی لذت بخش از طنز، سرسختی و صمیمیت است و مانند فیلم لیندا لیندا لیندا که قبلا در این فهرست دیدیم، بر قدرت دگرگون نماینده و پیونددهنده موسیقی، زمانی که افراد حول یک هدف مشترک گرد هم می آیند، تأکید می ورزد. یاگوچی با کشاندن بینندگان به دنیای این نوازندگان نوپا، با لمس کمدی خاص خود، به راحتی موضوعات روزمره آن ها را به لحظات خنده دار و واقعی تبدیل می نماید. این فیلم، فراتر از یک داستان درباره موسیقی می رود و به عنوان گواهی صمیمانه بر این باور عمل می نماید که سخت کوشی بی وقفه می تواند به فرد یاری کند تا حتی از دشوارترین چالش ها نیز عبور نموده و بر آن ها غلبه کند.
خواندنی ها
10 فیلم ژاپنی خانوادگی برتر که باید تماشا کنید
1- تامپوپو (Tampopo)
- سال پخش: 1985
- کارگردان: جوزو ایتامی
- امتیاز کاربران IMDb به فیلم: 7.9 از 10
- امتیاز منتقدان راتن تومیتوز: 100 از 100
تامپوپو به عنوان یک وسترن رامن شناخته می گردد؛ یک شوخی بازیگوشانه با ژانر کلاسیک وسترن اسپاگتی. داستان، سفر آشپزی یک بیوه مقاوم به نام تامپوپو را روایت می نماید که با تمایلی عمیق برای دمیدن روحی تازه به مغازه نودل فروشیِ همسر مرحومش، که زمانی پررونق بود، دوباره انگیزه می گیرد. او با تکیه بر عزم پایدار خود، از یک راننده کامیون مهربان به نام گورو، که خود عشق زیادی به رامن دارد، یاری می گیرد تا رامن فروشی را دوباره سرپا کند. این فیلم تنها درباره احیای یک کسب وکار نیست؛ بلکه درباره تسلط بر هنر خلق یک کاسه رامن بی نقص و روح نواز است. این امر آن ها را به گوشه های مختلف دنیای آشپزی می کشاند. جایی که با چالش های سرگرم نماینده و ماجراجویی های غذایی متعددی روبرو می شوند که تنها قدردانی شان را از هنر آشپزی عمیق تر می نماید.
فیلم تامپوپو اثر جوزو ایتامی، فراتر از مرزهای یک کمدی می رود. این فیلم ادای احترامی صمیمانه و نامه ای عاشقانه به آماده سازی غذا و لذت و پیوند عمیقی است که در مردم برمی انگیزد. این فیلم جشنی از لذت های آشپزی و تجربه مشترک انسانی پیرامون غذا است. ایتامی به وسیله مجموعه ای درخشان از داستان های خنده دار، بین دنیای غذا و مضامین عشق، اشتیاق و طعم های گوناگون زندگی، موازنه برقرار می نماید. حالت بخش بندی شده فیلم، بوم نقاشی هوشمندانه ای را برای ایتامی فراهم می نماید تا طیف متنوعی از سناریوهای کمدی را به تصویر بکشد. نبوغ کارگردانی ایتامی در نحوه پیوند بی دردسر این داستان های به ظاهر نامرتبط مشهود است که تضمین می نماید که تامپوپو به یکی از برترین فیلم های کمدی ژاپنی ساخته شده تبدیل بگردد.
منبع: Katakurifilms
منبع: دیجیکالا مگ