نقش ورزش در بهبود مبتلایان به پارکینسون - مجله چایی

به گزارش خبرنگاران، با افزایش سن، احتمال ابتلا به اختلالات شناختی در بیمـاران مبتلابه پارکینسـون بـه 6 برابـر افـراد سـالم افزایـش می یابـد. همچنین، زندگی بدون فعالیت یا انجام فعالیت ناکافی می تواند سبب بروز علائم بیماری در بخش های حرکتـی و پیش حرکتی مغـز، ایجـاد پیـری زودرس در سـنین جوانی و بروز بیماری های با منشأ عصبی در سنین پایین شود.

به گفته پژوهشگران، اختلالات تخریب نورونی سبب کاهش پیش رونده سـاختار و یـا عملکرد نورونـی، نقـص میتوکندریایی، استرس اکسیداتیو و مرگ سلولی نورون ها می شوند. اما، علت اصلی ایجاد این اختلالات هنوز ناشناخته به جای مانده است. درباره علت بروز بیماری پارکینسون پژوهش های متعددی انجام شده که نشان می دهند اختلالات ژنتیکـی بـا محرک های محیطـی همـراه می شوند و پارکینسون را ایجاد می کنند. با توجه به دانش فعلی در خصوص درمان بیماری فوق، محققان در تلاش هستند تا به طرق مختلف، کیفیت زندگی این بیماران را بهبود بخشند و ورزش و تحرک بدنی جایگاهی ویژه در این خصوص دارد.

به همین علت، گروهی از محققان کشور از دانشگاه اصفهان و دانشگاه علوم پزشکی این شهر، تحقیقی مروری را انجام داده اند که در آن، تأثیر ورزش در بیماری پارکینسون مورد بررسی واقع شده است.

بر اساس یافته های این تحقیق، اگرچه هنوز درمان قطعی برای بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما استفاده از داروها به همراه درمان های کمکی، مانند فعالیت ورزشی، می تواند پیشرفت های امیدبخشی ایجاد کند. بااین حال برای دستیابی به برنامه تمرینی که فواید بهینه ای در کیفیت زندگی بیماران ایجاد کند و مرگ ومیر را کاهش دهد، تحقیقات بایستی به طور منظم ادامه یابند.

سید محمد مرندی، پژوهشگر گروه فیزیولوژی ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه اصفهان و سایر همکارانش در این تحقیق می گویند: تمرینـات قلبـی عروقـی کـه سـبب افزایـش ضربـان قلـب و مصـرف اکسـیژن می شوند می توانند فوایـدی در بهبود شرایط بیمـاران مبتلابه پارکینسـون داشـته باشـند.

به گفته آن ها، بعضـی از ایـن فوایـد بلافاصله و حتی پـس از یـک جلسـه فعالیت نمایان می شوند و علائمی مانند لرزش، کندی حـرکات و خسـتگی را کاهـش می دهند. همچنیـن، بعـد از چنـد هفتـه تمریـن روی نوارگـردان، علائمی ماننـد بهبـود تعـادل، گام برداشتن و پیشرفت کیفیت زندگی گزارش شده است.

بر اساس اطلاعات ارائه شده در این تحقیق، بیماری پارکینسون اختلالات بیوشیمیایی و میتوکندریایی مختلفی را ایجاد می کند، که به مرور زمان سبب بروز نواقص کلی و خاتمه مرگ بیمار می شوند. اگرچه تا به امروز دارویی برای درمان قطعی این بیمـاری شـناخته نشـده اسـت، امـا استفاده از روش های جانبی ماننـد استفاده از انواع فعالیت های بدنی نتایج امیدبخشی را در این زمینه داشته است.

مرندی و همکارانش اظهار کردند: نتایج پژوهش های بررسی شده حاکی از آن است که فعالیت بدنی و ورزش، تحریک کننده مهمی برای فعال شدن میتوکندری سلول ها هستند و یک روش درمانی امیدوارکننده برای بیماری های با نقص میتوکندریایی محسوب می شوند.

این یافته های پژوهشی که بار دیگر اهمیت ورزش و داشتن تحرک بدنی را به ویژه برای بیمارانی که به اختلالاتی نظیر پارکینسون دچار هستند یادآور می شوند، در فصل نامه علوم اعصاب شفای خاتم وابسته به مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفای بیمارستان خاتم الانبیاء تهران منتشر شده اند.