قدیمی ترین پنیر کشف شده از یک جای عجیب بیرون آمد!، عکس - مجله چایی

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران و براساس گزارش زومیت، حدود 3600 سال پیش، زنی جوان در حوضه تاریم، بیابانی در منطقه شمال غربی چین که امروزه به نام سین کیانگ شناخته می شود، درگذشت و در گورستان شیائوهه به خاک سپرده شد. شرایط خشک و تابوت مهروموم شده، بدن این زن را به خوبی حفظ کرد. در سال 2003، باستان شناسان محل دفن او را کشف کردند و به جای مانده های مومیایی شده را در حالی یافتند که هنوز کلاه نمدی، کت پشمی منگوله دار و چکمه های چرمی خزدارش را به تن داشت.

باستان شناسان بعلاوه تکه های پنیر را به همراه زن مومیایی کشف کردند. پنیرها به شکل گردنبند، دور گردن این زن چیده شده بودند.

به گفته چائومی فو، متخصص ژنتیک باستانی در مؤسسه دیرین شناسی مهره داران و انسان شناسی آموزشگاه علوم چین، گردنبند لبنی زن مومیایی عنوان قدیمی ترین پنیر دنیا را به خود اختصاص داده است. دکتر فو در مطالعه ای که در مجله سل منتشر شد، تحلیل ژنتیکی محصولات لبنی و میکروب های موجود در پنیر حوضه تاریم را رهبری کرد و اطلاعاتی درباره نحوه فراوری آن ارائه داد.

زن مومیایی 3600 ساله، در زمان کشف گردنبندی از جنس لبنیات به گردن داشت. به گفته باستان شناسان، عنوان قدیمی ترین پنیر دنیا به گردنبند این زن تعلق می گیرد.

عکاس: Wenying Li / Xinjiang Cultural Relics and Archaeology Institute

سابقه علاقه انسان به پنیر، به هزاران سال پیش باز می شود. دانشمندان بقایای چربی هایی را بر روی ظروف سفالی هفت هزار ساله یافته اند که به احتمال زیاد، به پنیر تعلق داشته اند. متون سومری چهار هزار ساله نیز به این محصول لبنی اشاره نموده اند. اما نمونه های حوضه تاریم، قدیمی ترین موادی هستند که دانشمندان می توانند با اطمینان آن ها را پنیر بنامند.

تکه های پنیر کفیر باستانی از شیر بز و شیر گاو فراوری شده اند

دکتر فو و گروه او از پنیرهای موجود در اطراف گردن سه مومیایی از حوضه تاریم نمونه برداری کردند. آن ها قطعات دی ان ای به جای مانده را به طور شیمیایی جدا کردند و با ژنوم گونه های امروزی که در فرایند فراوری پنیر نقش دارند، مقایسه کردند. آن ها به آثار دی ان ای گاو و بز دست یافتند که نشان می دهد از شیر هر دو حیوان، در تهیه پنیر باستانی استفاده شده است. بعلاوه، توانستند دی ان ای میکروب های مسئول تخمیر شیر به پنیر را شناسایی نمایند.

محققان در پنیر کشف شده، گونه هایی از باکتری ها و مخمرها را یافتند که همراه با شیر به توده هایی به نام دانه های کفیر تبدیل می شوند. این دانه ها برای فراوری شیر کفیر تخمیرشده ماست مانند و پنیر نرم و ترش کفیر به کار می روند.

دکتر فو می گوید شناسایی گونه های میکروبی که پنیر باستانی را فراوری نموده اند واقعاً هیجان انگیز بود؛ زیرا روش های فراوری پنیر می تواند سرنخ هایی درباره چگونگی زندگی مردم و ارتباطات آن ها ارائه دهد. وجود پنیر در روش های تدفین باستانی نشان می دهد که این پنیرها دارای ارزش بسیاری بوده اند. بعلاوه، استفاده از منابع متعدد شیر و باکتری های خاص، نشان دهنده تعاملات احتمالی بین مردمان حوضه تاریم، شیائوهه و مردمان استپ اوراسیا است.

نمونه های پنیر کشف شده به همراه مومیایی ها در مقبره های گورستان شیائوهه

عکاس: Yimin Yang / Chinese Academy of Sciences

پاول کینستد، تاریخ شناس پنیر و استاد بازنشسته علوم غذایی در دانشگاه ورمونت، به نیویورک تایمز می گوید: این روشی نو برای ردیابی سنت های فرهنگ های انسانی باستانی، در زمان های بسیار پیش از ظهور زبان یا نوشتار است.

قطعات پنیر کشف شده در زمان دفن، احتمالاً شبیه به کفیر امروزی، نرم و تند بودند. به گفته دکتر فو، هیچ کس تکه های پنیری را که از مقبره ها بیرون آورده شده اند، نچشیده است. او می گوید: فکر نمی کنم کسی بخواهد این پنیرها را امتحان کند، چون ظاهر جذابی ندارند.

اما اگر کسی پنیر کشف شده در مقبره زن مومیایی را بچشد، ممکن است ناامید شود. بعضی باستان شناسان در دهه 1930، تکه پنیری را که در مقبره ای مصری کشف شده بود، نمونه برداری کردند و در مقاله ای که در سال 1942 منتشر شد، ذکر کردند که این پنیر بدون بو بود و فقط طعمی مانند گردوخاک داشت.

با این حال، دکتر فو و همکارانش تمایل دارند تا پنیر 3600 ساله را بر اساس اطلاعاتی که درباره روش فراوری آن به دست آورده اند، بازسازی نمایند.

227227