اجناس این بازار مورد احتیاج زنده و مرده بود
به گزارش مجله چایی، بازار مسگرها (تهران)، یکی از چهار راسته اصلی چهارسوق بزرگ، واقع در بازار بزرگ تهران است. این بازار که تاریخچه شگل گیری اش به سال 1261 برمی شود از چهارسوق بزرگ آغاز شده و تا گذر لوطی صالح امتداد پیدا می نماید.
خبرنگاران - ثریا روزبهانی: آن طور که در منابع تاریخی آمده حاج عیسی خان بیگلربیگی زمینی به مساحت هزار و 600متر از املاکش را به میرزا موسی وزیر وقت اجاره داد تا آب انبار بزرگی در آن بنا کند. این آب انبار در همسایگی بقعه زیارتی سیداسماعیل ساخته شد و به همین نام هم معروفیت پیدا کرد. در آن دوران این آب انبار باعث شکل گیری و رونق راسته بازار سیداسماعیل شد و اندک اندک مغازه های مسگری یکی پس از دیگری در این راسته فعالیتشان را آغاز کردند.
قصه های خواندنی تهران را اینجا ببینید
در گذشته ساخت و خرید و فروش ظروف مسی، شغل اصلی کاسبان این بازار بود، اما سالهاست که دیگر در راسته سیداسماعیل از شنیدن صدای چکش به روی مس و تماشا ظروف مسی و سفیدگر خبری نیست به جای آن لباس و پوشاک بر در و دیوار این بازار آویزان شده است.
جعفر شهری در کتاب تهران در قرن سیزدهم بازار مسگرها را اینگونه روایت می نماید: مسگرها نیز مانند بسیاری از صاحبان حرفه ها، بازاری داشتند. یک بازاری برای ساخت در جنوب (چهارسو بزرگ) و دیگر بازاری برای فروش بین بازار عطر فروش ها و بازار مرغی ها. بازار و اجناسی که مورد حاجت همگان بود از جهاز عروس که اول خریدش از طشت، لگن، آفتابه و ظروف آشپزخانه از آنجا آغاز شده تا دیگ، کماجدان، پیاله، دوری و بشقاب، طاس، دولچه، سینی، مشربه و غیره و غیره که به کارِ، خانه دارها می آمد تا سطل و لگنی که اسباب سدر و کافور غسل مردنشان. مس های کاشان و بعد از آن زنجان، از برترین ها و شناخته شده بود.
منبع: همشهری آنلاین