موانع کارگروهی در ایران - مجله چایی

به گزارش خبرگزاری خبرنگاران از تهران، دکتر محمّد بیدگلی مدرّس دانشگاه و کارشناس مسائل ایران؛ یکی از ضعف های فرهنگی ایرانیان این است که فکر می نمایند همه چیز را می دانند ، راه برون رفت از این شرایط این است که بپذیریم توانایی ما محدود است و این موضوع در درون جامعه هم درونی گردد که رسانه و دولت نقش مهمی در درونی کردن این فرهنگ برعهده دارد

برای ترویج کار گروهی تقویت باورهای دینی است که باید افراد بدانند که آموزه های دینی ما چه توصیه هایی درباره مشارکت اجتماعی دارد و این تقویت باورها باید به صورت کلان باشد.

یکی از مهم ترین ویژگی های انسان جمع گرا بودن او است ، انسان ذاتا موجودی علاقه مند به جمع و در پی برقراری ارتباطات گسترده تر است و یکی از مهم ترین عواملی که باعث پیشرفت او می گردد مهارت کار گروهی است.

اهمیت این عامل به قدری است که می توان گفت بخش بزرگی از پیشرفت بشر مدیون میل به پیوند جمع و اتحاد بوده است ، یکی از مواردی که در جامعه ما بسیار به چشم می آید و موجب پراکندگی و جدایی انسان ها از یکدیگر شده است عدم توانایی و مهارت کار و زندگی گروهی است ؛ یکی از ضعف های فرهنگی ایرانیان این است که فکر می نمایند همه چیز را می دانند .

وقتی تخصص گرایی را قبول داشته باشیم در کنار این که مقوله فردی است یک امر جمعی شکل می گیرد ، دنیای امروز دنیای تشکیل تیم های کاری است و اگر در هر موسسه یا سازمان افراد پیروز به کار گروهی نشوند ، شرکت و سازمان، یکی از کلید های مهم پیروزیت را از دست داده است.

دوران کنونی دوران تخصص های فرق دارد ، امروز دیگر یک نفر تنها به صرف این که در یک رشته تخصص یا حتی فوق تخصص دارد نمی تواند در فعالیت های مختلف آموزشی، تجاری، مالی، درمانی و… پیروز باشد ؛ به عبارت دیگر دنیای امروز دنیای تشکیل تیم های کاری است و اگر در هر موسسه یا سازمان افراد پیروز به کار گروهی نشوند، شرکت و سازمان، یکی از کلید های مهم پیروزیت را از دست داده است.

یکی از اشکالات در طول تاریخ اجتماعی و فرهنگ ما فرآیند اجتماعی شدن یا فرهنگ پذیری است ، فرآیند اجتماعی شدن فرایند ای است که از کودکی یاد می گیریم چگونه رفتار کنیم تا به نیازهای ما پاسخ داده گردد و در طول تاریخ و جامعه این فرآیند اجتماعی شدن به صورت ناقص در ما شکل می گیرد.

علت اصلی که در کار گروهی و دسته جمعی پیروز نیستیم این است که منافع فردی بر منافع جمعی ارجحیت دارد که عوامل زمینه ای و گوناگونی بر این ارجحیت موثر است ، به نظر می رسد وجدان جمعی که باعث می گردد افراد کنار هم جمع شوند در واقع همان نیازهای مشترک ، ارزش ها و هنجارهای جامعه و اعتقادات افراد است که در نهایت این اشتراک ها منجر به تقسیم کار اجتماعی می گردد و این تقسیم کار زمانی به وجود می آید که افراد رفتارهای فردی و تخصصی خود را در یک جمع داشته باشند و مذهب، زبان و فهم مشترک را از عوامل موثر اشتراک افراد بیان می کرد.

مردم کشورمان فکر می نمایند در تمام کارها تخصص دارند و به همین علت پذیرش اجتماعی افراد محدود است ، راه برون رفت از این شرایط این است که بپذیریم توانایی ما محدود است و این موضوع در درون جامعه هم درونی گردد که رسانه و دولت نقش مهمی در درونی کردن این فرهنگ برعهده دارد ؛ در مشارکت های اجتماعی و فرهنگی باید کار جمعی را پر رنگ کنیم یعنی عوامل فردی، تاریخی و گروهی را برجسته کنیم.

مساله بعدی که با ذات کار گروهی در جامعه ما در تضاد است تمایل افراد به داشتن چندین نقش ، شغل و تخصص به طور همزمان است گویی غالبا می خواهند همه فن حریف باشند .

از دلایلی که افراد، کار انفرادی را به کار گروهی ترجیح می دهند عدم اطمینان آنها به نتیجه کار افراد دیگر، وسواس، کامل گرایی، خودشیفتگی و ضعف مهارت کار گروهی است ، بسیاری از افراد فکر می نمایند کار و اثر خودشان از همه بهتر است ، بنابراین اجازه مشارکت به دیگران را نمی دهند و ترجیح می دهند همه کار ها را خود انجام دهند ؛ حتی تکروی و خودشیفتگی در بعضی از افراد آنقدر قوی است که کار گروهی آنها را تحت تاثیر قرار می دهد و وجود یک گروه را مانعی برای دستیابی به اهداف خود می دانند.

اولین راه حل برای ترویج فرهنگ کار جمعی آموزش است و این آموزش نباید سطحی باشد بلکه باید کاربردی باشد ، دومین راه حل برای ترویج کار گروهی تبلیغات است که باید از فضاهای شهری به صورت کاربردی استفاده کنیم.

اگر تبلیغات محیطی به شکل مستمر انجام گردد اثر بخشی خود را بر پیکره جامعه خواهد گذاشت، البته باید تبلیغات را در سطوح مختلف جغرافیایی و با توجه به اقلیم منطقه ها، نوع مشاغل و دسته بندی کارها و سطح ارتباطات که وجود دارد تعریف کنیم ، زندگی شهری باعث جدایی افراد شده و ما موظفیم کاری کنیم که افراد با هم باشند و به فکر منافع دیگری هم باشند.

راه حل دیگر برای ترویج کار گروهی تقویت باورهای دینی است که باید افراد بدانند که آموزه های دینی ما چه توصیه هایی درباره مشارکت اجتماعی دارد و این تقویت باورها باید به صورت کلان باشد.

راه حل دیگر برای ترویج کار گروهی افزایش رضایتمندی شغلی در مشاغل گوناگون است که این رضایتمندی شغلی را باید در همه مشاغل و صنف ها ببینیم، یعنی باید منفعت را برای افرادی که به صورت فردی یا گروهی برای شخص یا سازمانی کار می نماید ملموس و فاصله ها را کم کنیم و سعی کنیم حداقل نیازهای افراد را در مجموعه ها و صنف ها برآورده کنیم.

عوامل اجتماعی مختلفی همانند خانواده، مدرسه، گروه دوستان و همسالان، رسانه و کل جامعه در امر اجتماعی شدن افراد موثر هستند و عوامل باید با هم پیوند داشته باشند.

انتهای پیغام/ح.ابویسانی