8 ماده موثر برای کاهش علائم افسردگی - مجله چایی

در مطالعه ای دیده شده افزایش ابتلا به افسردگی در زنانی که مصرف بالاتری از فست فود، کچاب، مایونز، غلات تصفیه شده و اندازه بالاتری از شکر و چربی مصرف می نمایند، بیشتر است. این یافته نشان می دهد که احتمال ابتلا به افسردگی در زنانی که اندازه بالاتری از سبزیجات، میوه، تخم مرغ، آجیل و روغن زیتون مصرف می نمایند، کمتر است.

اسید چرب امگا3

یکی از اسید های چرب بسیار مفید که نقش مهمی در عملکرد سلول های مغزی ایفا می نماید امگا3 است. این اسید چرب در فعالیت های نوروژنز، انتقال دهنده عصبی و ضدالتهابی در سلول های مغزی نقش دارد. کمبود این اسیدچرب افزایش ریسک اختلالات روانی مانند اختلالات توجه، شیزوفرنی، اختلالات دوقطبی، افسردگی و آلزایمر را در پی دارد. DHA و EPA در پاتوفیزیولوژی افسردگی نقش مهمی دارند. مطالعه ای نشان داده است افرادی که (20تا 30 گرم در روز) ماهی های چرب یا مکمل امگا3 مصرف می نمایند، احتمال افسردگی کمتری دارند.

ویتامین D 3

ارتباط بین افسردگی و ویتامین D ثابت شده است. ویتامین D در فراوری سروتونین نقش دارد. بعلاوه مطالعات نشان داده اند که احتمال افسردگی در افراد با کمبود ویتامین D حدود 8 تا 14 درصد بیشتر است. بعلاوه مطالعه ای نشان داده است افرادی با کاهش سطح 25 هیدروکسی ویتامین D علائم شدیدتر افسردگی را نشان می دهند.

ویتامین B 12

کمبود B 12 با افسردگی در مطالعات اثبات شده است. یافته ها نشان داده است در گیاهخوران با دریافت ناکافی B 12، احتمال ابتلای بالاتری به افسردگی وجود دارد. با توجه به نقش B 12 در فراوری سروتونین، دوپامین و گلوتامین در سلول های عصبی، کمبود این ویتامین در بدن می تواند باعث ایجاد افسردگی گردد.

ویتامین B 6

با توجه به نقش پیریدوکسین در فراوری سروتونین و نور اپی نفرین در سیستم عصبی، کمبود این ویتامین می تواند سبب افسردگی گردد. بعلاوه در مطالعه ای نشان داده شد سطح سرمی این ویتامین در افراد افسرده و مضطرب کمتر از افراد سالم است.

فولیک اسید

تحریک پذیری، کم خونی و اختلالات رفتاری در افرادی با کمبود اسید فولیک دیده می گردد. از آنجایی که کمبود این ریز مغذی در کاهش فراوری نوروترانسمیتر های مغزی مانند سروتونین، دوپامین و نوراپی نفرین نقش دارد، اسید فولیک می تواند در افسردگی نقش داشته باشد. بعلاوه مطالعه ای نشان داده اثر دارو های ضدافسردگی در افرادی با کاهش سطح اسیدفولیک، تاثیرگذاری کمتری دارند.

منیزیم

سطح منیزیم خون در بیماری هایی مانند آلزایمر، سکته، دیابت، فشارخون، کمبود توجه، بیش فعالی، میگرن و عملکرد اصلی سیستم عصبی مرکزی بسیار مهم است. منیزیم نقش مهمی در راهنمایی عصبی و به عنوان انتقال دهنده عصبی دارد. با توجه به ارتباط منیزیم در سیستم لیمبیک، می تواند در ایجاد افسردگی یا پیشرفت این بیماری نقش داشته باشد. بعلاوه مطالعات نشان داده اند منیزیم به عنوان یک ریز مغذی دارای اثر ضد افسردگی و باعث افزایش اثر دارو های ضد افسردگی می گردد.

سلنیم

سلنیم در ساختمان سلنو پروتئین ها که در مکانیسم های آنتی اکسیدانی مغز و سیستم عصبی هستند، نقش دارد. بعلاوه نقش مهمی در متابولیسم تیروئیدی دارد. از طرف دیگر بیماری های تیروئیدی با بیماری های روانی در ارتباط هستند و با در نظر گرفتن این اثر در مغز، می تواند در افسردگی نقش داشته باشد. با در نظر گرفتن نقش ضد التهابی سلنیم و تحریک نمایندگی آن در فراوری سروتونین، دوپامین و نور آدرنالین می تواند اثرات ضد افسردگی داشته باشد.

پرو بیوتیک و پره بیوتیک ها

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، تصور می گردد که یک ارتباط دو طرفه بین افسردگی ماژور و فلور میکروبی روده وجود دارد. مکانیسم های ارتباطی بین مغز و روده شامل مکانیسم عصبی خودمختار، انتریک، سیستم عصبی مرکزی، سیستم گوارشی - روده ای، سیستم ایمنی و سیستم غدد درون ریز را شامل می گردد. گزارش شده است که افسردگی ماژور با تغییرات فلور میکروبی روده در ارتباط است. نشان داده شده است که پروبیوتیک ها با نقش ضد التهابی و آنتی اکسیدانی در پیشگیری از افسردگی می توانند تاثیرگذار باشد. پروبیوتیک ها در فراوری اسید های چرب و آمینو اسید های ضروری، فاکتور های پروتئینی پیشگیری از افسردگی نقش دارد. GABA سنتز شده به وسیله باکتری های سلول های روده ای نقش مهمی در فراوری نوروترانسمیتر هایی مانند سروتونین، هیستامین، گلوتامین، نوراپی نفرین دارد.